“Wie wil mijn partner zijn?” »: hoe Philippe Croizon de investeerders van de show overtuigde

Hij staat bekend om zijn vasthoudendheid. Philippe Croizon stort zich nu op het ondernemerschap . Deze 56-jarige avonturier met een meervoudige beperking werd in 2010 beroemd toen hij het Kanaal overstak, de eerste keer dat iemand alle vier ledematen had geamputeerd. Als mediapersoonlijkheid creëerde hij samen met Thierry Garot de applicatie “VIP: Very important parking” . Het is vooral bedoeld voor mensen met een beperkte mobiliteit en helpt u alle toegankelijke plaatsen te identificeren en te lokaliseren, ongeacht of deze via een hellingbaan, een lift of een mobiel apparaat toegankelijk zijn.

En om zijn opkomende bedrijf te laten bloeien, wendde de voormalige metaalbewerker bij Fonderies du Poitou zich tot de M6-show "Wie wil mijn partner zijn?" " , uitgezonden op woensdagavond. Philippe Croizon en zijn partner Thierry vroegen 120.000 euro aan voor 15% van de aandelen in hun bedrijf. Hun doel was om alle mensen met een beperking en hun verzorgers in staat te stellen om zonder problemen winkels, toiletten, een dokter, een parkeerplaats of zelfs een strand te vinden. Hun community-applicatie maakt een echte groei door met meer dan 40.000 downloads en 800.000 verwezen locaties in de zeven maanden dat ze bestaan.

De Charentais was totaal niet gestrest en begon met zijn gebruikelijke goede humeur aan de ervaring op de Zes: "Ik denk dat ik een geweldige tijd ga hebben, ik ga een geweldige tijd beleven en een moment van delen ervaren", verklaarde hij. "Als twee gasten zoals wij niet overtuigd zijn, weet ik niet wat ik anders moet doen."

Hij had gelijk. Dankzij een minutieus gedetailleerde presentatie van hun project konden ze de nieuwsgierigheid van de vijf aanwezige investeerders - Anthony Bourbon, Alice Lhabouz, Kelly Massol, Julian Jacob en Éric Larchevêque - wekken en kregen ze veel complimenten voor het uitgevoerde werk. Hoewel iedereen enthousiast was over de aanvraag en de waarden die Philippe Croizon en zijn partner aanhingen, wilden sommige investeerders hun chequeboekjes niet tevoorschijn halen: Anthony Bourbon en Alice Lhabouz bijvoorbeeld deden geen bod, met name vanwege het economische model van "Very important parking", waarin ze weinig vertrouwen hadden.

Verleid door het project was het Éric Larchevêque, medeoprichter van de eenhoorn Ledger , die uiteindelijk inging op de verzoeken van de twee partners met een bod dat iets gunstiger voor hem uitviel: 120.000 euro in ruil voor 25% van de aandelen van het bedrijf. “Thierry, ik ken je niet zo goed, maar Philippe, ik ken je door je achtergrond en jij bent een beetje de definitie van veerkracht. “We weten dat u niet zult opgeven en dat u al uw energie, wat ongelooflijk is, zult geven om dit project vooruit te helpen”, benadrukte de zakenman.

“Het probleem is dat je op een aanvraagformulier staat en dat het heel moeilijk is om in leven te blijven. Maar u hebt een economisch model, dat misschien niet door iedereen begrepen wordt, maar dat mij buitengewoon sterk lijkt: gemeenschappen helpen bij het oplossen van hun problemen die verband houden met hun wettelijke verplichtingen (op het gebied van handicaps). » Kelly Massol gaf niet toe en bood het gevraagde bedrag aan voor 20% van het bedrijf. De maker van haarverzorgingsproducten verklaarde dat ze “zeer goed aansluit” bij de waarden die Thierry Garot en Philippe Croizon verdedigden.

Als ervaren onderhandelaars zetten de twee mannen uiteindelijk in op Éric Larchevêque door hem voor te stellen zijn aandelen te verlagen naar 20% in plaats van de gewenste 25%. "Je hebt een risico genomen door om deze taxatie te vragen en Kelly's voorstel te weigeren zonder je ervan te verzekeren dat ik het zou accepteren. Uiteraard waardeer ik dat en daarom accepteer ik het! " zei hij. "Ik ga weer huilen, verdomme! "Sorry, ik heb lelijke woorden gebruikt," verbeterde Philippe Croizon zichzelf, dronken van vreugde.